Apulia leży w południowym krańcu Włoch. Ciągnie się wzdłuż wybrzeży Adriatyku. Sąsiaduje: od południowego-wschodu z Morzem Jońskim, od północy z regionami: Molise i Kampanią oraz od zachodu i południowego-zachodu z Basilicata. Posiada najdłuższa linię brzegową – 784 km. Powierzchnia regionu to 19.348 km² i liczy około 4 miliony mieszkańców. Region składa się z 6 prowincji. Stolicą jest Barii (około 362,5 tys. mieszkańców, 208 osób/km²).
zdj. www.pl.wikipedia.org
Apulia to nie tylko wybrzeże Adriatyku, ale mnóstwo przepięknych miast i miasteczek. Samą nazwę Apulia można przetłumaczyć jako „ziemia bez deszczu”. Jest terenem najmniej górzystym w kraju (równiny - 53 %, niewielkie wzgórza - 45 %, góry - 2 %). Wzdłuż morza występują na przemian skaliste odcinki, klify oraz piaszczyste wybrzeża. W 2010 roku Ministerstwo Zdrowia wyraziło opinię, że 98% wybrzeży może być kąpieliskami.
Klimat Apulii jest typowo śródziemnomorskim z gorącymi, suchymi i słonecznymi latami oraz łagodnymi, deszczowymi zimami. Opady śniegu, zwłaszcza na wybrzeżu, są rzadkością. Obszary przybrzeżne (szczególnie nad Adriatykiem i w południowym regionie Salento) są często narażone na wiatry o różnej sile i kierunku mocno wpływającymi na tutejsze warunki atmosferyczne mogąc zmienić je w ciągu kilku godzin. Północny wiatr Bora znad Adriatyku: obniża temperaturę, daje wilgotność, a południowo-wschodni Sirocco z Afryki Północnej wprost przeciwnie przynosząc czasem też czerwony pył znad Sahary. Niejednokrotnie zarówno wiosną, jak i jesienią, jest możliwość popływać na wybrzeżu Morza Jońskiego. W starożytności region należał do najpopularniejszych i najcieplejszych miejsc w kraju.
Apulia to kraina o znaczeniu historycznym, jeden z najbogatszych włoskich regionów archeologicznych. Osadnictwo ludzkie sięga w niej co najmniej 250 tysięcy lat, o czym świadczą skamieliny człowieka z Altamury, archaicznej formy Homo neanderthalensis. Istnieje wiele znalezisk z czasów prehistorycznych.
Na przestrzeni wieków panowanie nad tym obszarem przejmowali: Rzymianie, Normanowie i Habsburgowie.
W starożytności wybrzeża Apulii skolonizowali Grecy mykeńscy (cywilizacja mykeńska - ok. 1700/1600 – 1150 p.n.e., najstarsza greckojęzyczna kultura rozwijająca się w późnej epoce brązu w części Grecji kontynentalnej stopniowo rozprzestrzeniając się na inne obszary regionu egejskiego, ostatnia faza kultury helladzkiej. Region wraz z Bruttium , Kalabrią i Lukania należał do tzw. Wielkiej Grecji . Duże wpływy przetrwały zresztą do końca średniowiecza. Co ciekawe nawet jeszcze dzisiaj można usłyszeć nowogrecki dialekt tzw. Griko. Wieki od IV do III p.n.e. to panowanie Rzymu.
W 216 r. p.n.e., podczas II wojny punickiej w bitwie z Hannibalem pod Kannami, Rzymianie ponieśli klęskę.
W następnych wiekach Apulia stanowiła ważny szlak komunikacyjny i strategiczny pomost łączący Rzym z Grecją.
W połowie VI wieku region znalazł się pod panowaniem Bizancjum - Saracenów.
W latach 572–574 północną Apulię opanowali Longobardowie tworząc księstwo Apulii. Pozostała część regionu z Bari, Tarentem i Brindisi pozostała w rękach Turków.
W 1130 roku Apulię przyłączono do Królestwa Sycylii (Neapolu).
Po 1282 roku, kiedy Królestwo Neapolu utraciło Sycylię, region pozostał nadal częścią korony (pozostając nią do zjednoczenia Włoch w 1861 r.)
Należy przy tym zaznaczyć, że Królestwo Neapolu było niezależne od 1282 do 1442 roku stając się częścią Aragonii (Królestwo Aragonii – historyczne państwo istniejące formalnie w latach 1035–1707 w północno-wschodniej Hiszpanii) do 1458 roku. W następnych latach ponownie suwerenne do 1501 r.
W wyniku wojny francusko-hiszpańskiej, w latach 1501–1504, Neapol kolejny raz znalazł się pod panowaniem Aragonii, a od 1504 do 1714 roku wszedł w część Imperium Hiszpańskiego. Zdarzało się, także, że wybrzeże Apulii okupowali Turcy i Wenecjanie.
Apulia to jeden z głównych regionów rolniczych Włoch, przodujący nie tylko w uprawie winorośli, ale, także tytoniu, oliwek i lnu.
Apulii udało się połączyć: tradycje, historię, produkcyjne z innowacjami i technologią. Ma miejsce rozwój lokalnego systemu produkcji i przyciągnięto kilkadziesiąt międzynarodowych grup przemysłowych należących do sektorów: lotniczego, motoryzacyjnego, chemicznego ICT (technologia informacyjna i komunikacyjna). Regionalny system badawczy skupia kilka tysięcy naukowców i może poszczycić się specjalistyczną wiedzą, która doprowadziła do rozwoju i współpracy w zakresach: biotechnologii, zaawansowanej technologii i mechatroniki.
W ostatnich latach Apulia nawiązała wiele ważnych kontaktów z krajami bałkańskimi (Albanią, Macedonią, Czarnogórą, Serbią). Albania to od wielu lat partner handlowy.
Od pewnego czasu region doświadcza też dużego rozwoju turystyki, jest ona jednak przede wszystkim krajową i sezonową. 2 parki narodowe i 17 rezerwatów przyrody, jezioro Salso objęte patronatem WWF oraz występujące gatunki endemiczne. Apulia znalazła się, także na sporządzonej przez National Geographic liście 20 najlepszych regionów turystycznych na świecie.
Zachwyca on wspaniałą kuchnią, architekturą, pejzażami oraz dziedzictwem kulturalnym, które noszą znamiona burzliwej historii włoskiego Południa, w tym obecności starożytnych Greków i Rzymian.
Apulia to jeden z największych regionów we Włoszech, ale także mający poważne problemy gospodarcze. Infrastruktura jest tu nieco gorzej rozwinięta niż na północy.
Stopa bezrobocia w Apulii wynosi około 20 %.
Kilka słów o polityce:
W wyniku wyborów regionalnych z 31 maja 2015 prezydentem Apulii został wybrany Michele Emiliano z Partii Demokratycznej. W kwietniu 2017 roku bez powodzenia ubiegał się o przywództwo w PD otrzymując w prawyborach około 10% głosów.
zdj. https://adventum.com.pl/2019/05/19/apulia-10-miejsc-ktore-musisz-zobaczyc-cz-1/
Posty
Komentarze
Prześlij komentarz