Historia Święta Dnia Matki

Już jutro ważny dzień i właśnie, dlatego już dzisiaj postanowiłam napisać o nim kilka słów. Zapraszam do lektury 😊

W języku niemieckim to Mutter, w hiszpańskim madre, francuskim me'res, angielskim mother, mum lub mummy, w rosyjskim mamaczka, w szwedzkim mors, a w esperanto patrin. W każdym z nich ma wspólną cechę - oznacza wyjątkową osobę dla każdego z nas – matkę. To ona nosi nas pod swoim sercem. Jest najbliższa niezależnie od naszego wieku, nie ważne, czy jesteśmy małymi dziećmi, starszymi nastolatkami, czy całkiem dorosłymi osobami. Wiemy, że mając jakiś kłopot, problem czy smutek możemy do niej przyjść, a ona wysłucha, doradzi i pocieszy. Zawsze jest przy nas niezależnie od wszystkiego. Właśnie 26 maja jest taką bardzo wyjątkową datą, kiedy możemy podziękować jej za wszystko, co dla nas zrobiła i robi. To jej święto - Dzień Matki. Wyraz szacunku, jaki żywimy do rodzicielek.

W tym szczególnym dniu nasze mamy zwykle obdarowujemy kwiatami i różnego rodzaju prezentami. Młodsze pociechy przygotowują w szkołach na lekcjach plastyki piękne, kolorowe laurki, w których piszą życzenia.

Zwyczaj, aby obdarować matki specjalnym dniem poświęconym tylko im narodził się najprawdopodobniej w starożytnych Grecji i Rzymie. Z tego okresu sięgają pierwsze znane nam wspominki. Wiadomo, że to właśnie wtedy otaczano wielkim kultem matki-boginie oraz symbole urodzaju. W Grecji w samym środku wiosny celebrowano święto Matki Natury. Podczas uroczystości, których punktem kulminacyjnym było palenie ofiar przyniesionych przez uczestników, składano hołd bogini Rei, żonie Kronosa, będącej matką wszechświata oraz wszystkich bóstw. W starożytnym Rzymie istniał zwyczaj obchodzenia święta bogini Cybele, również uważanej za matkę bogów. Nazywane Hilariami trwały 3 dni, prawdopodobnie od 15 do 18 maja.

W następnych wiekach raczej nie ma na ten temat wspominku. Zwyczaj czczenia rodzicielek powrócił w XVI-wiecznej Anglii i Szkocji. Nosił nazwę „niedziela u matki”, w języku angielskim „Mothering Sudany”, i obchodzony był w czwartą niedzielę Wielkiego Postu. Do tradycji należało składanie rodzicielce podarunków, głównie kwiatów i słodyczy. Młodzież przynosiła drobne upominki lub specjalne tzw. „matczyne ciasto”, jeżeli w odwiedziny do domu jechała dziewczyna W zamian kobieta dawała dzieciom błogosławieństwo. W ten też dzień młodych - służące i parobków, puszczano do  domów, by spędzili czas z rodzicielkami.

Zwyczaj przetrwał do XIX wieku. Później nastąpiła przerwa i ponownie zaczęto go obchodzić po zakończeniu II wojny światowej.

Współczesny Dzień Matki nosi w sobie wiele pozostałości po rzymskich Hilariach. Tak, jak w przypadku wielu innych pogańskich świąt zostały „zaadoptowane” przez zwierzchników wczesnego kościoła katolickiego i przemienione na święto Matki Boga. Z czasem wykształcił się obyczaj by w tym dniu powrócić do rodzinnej parafii, w której zostało się ochrzczonym, i w ten sposób oddać cześć nie tylko Matce Boga, ale i własnej.

Inaczej historia święta wygląda w USA, a jego początki sięgają 1858 roku. Wtedy jedna z nauczycielek niejaka Ann Maria Reeves Jarvis ogłosiła tzw. „Dni Matczynej Pracy”, „Mothers' Work Days”. Następnie w 14 lat później od 1872 roku Julia Ward Howe promowała „Dzień Matek dla Pokoju” (Mother's Day for Peace). Jednak prawdziwy Dzień Matki ustanowiono dopiero w 1905 roku dzięki Ann Marie Jarvis, córce Ann Jarvis.

Kobieta bardzo kochała matkę. 2 lata po jej śmierci wraz z przyjaciółmi rozpoczęła kampanię na rzecz ustanowienia oficjalnego Dnia Matki. Jarvis miała niewidomą siostrę i opiekowała się do końca życia. Chciała w ten sposób złożyć hołd tej, do której po jej śmierci tęskniła jeszcze bardziej niż za życia. Twierdziła również, że matki są niedoceniane, a dzieci często zbyt późno zdają sobie sprawę z tego, jak ważną rolę odgrywają w ich życiu. Ustanowienie święta miało na celu zacieśnić więź między rodzicami i potomstwem oraz zwrócić uwagę na wysiłek, jaki kobiety wkładają w troskę o dbanie ogniska domowego. Pierwszy Dzień Matki uhonorowany był specjalną Mszą św. podczas, której modlono się za wszystkie rodzicielki świata. Zaledwie 4 lata później ten szczególny dzień był ogólnie znanym i przyjętym świętem.

Z czasem zwyczaj rozpowszechnił się na niemal cały kraj, a w 1914 roku Kongres Amerykański uznał przypadający na drugą niedzielę maja Dzień Matki za święto narodowe.

Dziś Dzień Matki jest obchodzony w ponad 40 krajach całego świata, w Polsce od 1923 roku. W większości ma to miejsce właśnie 26 maja. Jednak nie wszędzie. Przykładami państw, w których przypada w innym dniu są np.: Boliwia- 27 maja, Indonezja- 22 grudnia, Bułgaria, Albania, Macedonia - 8 marca, Egipt, Syria, Palestyna, Kuwejt, Jemen - 21 marca, Indie, Meksyk, Arabia Saudyjska - 10 maja, Kanada, Belgia, Brazylia, Niemcy, Włochy, Japonia, Turcja, Kolumbia, Australia, USA - druga niedziela maja.

Również czasem różnią się obchodami. We Francji święto celebruje się bardzo rodzinnie. Każde dziecko przygotowuje specjalną potrawę, aby choć w tym jednym dniu odciążyć rodzicielkę od codziennych obowiązków. Po uroczystej kolacji wręczają przygotowane ciasto i samodzielnie wykonane kartki z ułożonym wierszem. Jest też okazją do zorganizowania licznych parad i festynów, np. tzw. Fete des Meres, czyli w tłumaczeniu Festiwal Matki, kiedy mieszkańcy miast i wsi odbywają pochód obrzeżami miasta obdarowując rodzicielki prezentami.

W Hiszpanii święto ma inny charakter. Jest połączone z kultem Matki Boskiej. W kościołach odprawiane są uroczyste Msze święte, a pomniki Maryi zdobi specjalnie przygotowanymi bukietami kwiatów, lampionami i kolorowymi szarfami. Tradycją jest, że dzieci wysyłają mamom ręcznie wykonane kartki. W sklepach sprzedaje się specjalne czekoladki, kwiatki i drobne upominki, choć i tak większość rzeczy dzieci milusińscy wykonują sami. W Szwecji Dzień Matki obchodzony jest jako święto rodzinne. Jest połączone z ogólnonarodową akcją charytatywną wspierającą najbardziej potrzebujących mieszkańców kraju. Szwedzki Czerwony Krzyż sprzedaje w tym dniu plastikowe kwiaty,
z których dochód zasila ich konta.

Mimo, że Dzień Matki to jakże ważne święto w różnych zakątkach Ziemi jest celebrowane w innym czasie, a obchody czasem się różnią to niezależnie od kultury i wyznawanej religii łączy je idea wdzięczności i szacunku dla rodzicielek.