Polski Edison, (ten) Rockefeller i wrota do Bóbrki

Lato w pełni🤩 (z nareszcie pogodą jaka powinna być, jak dla mnie, przez cały rok❗) z czasem wakacji. Zanim ukażę kolejne – w mojej opinii – bardzo ciekawe, a jednocześnie raczej znane małemu gronu osób – w tym, niestety samym Polakom – miejsce – Bóbrkę (wieś w województwie podkarpackim), wspomnę o polskim Thomasie Alfa Edisonie i Rockefellerze❗😲 To tym samym potężne wrota do tego tematu❗

O kim mowa❓

O panu Ignacym Łukasiewiczu, o którym kilka słów napisałam już TUTAJ, przy zeszłorocznej mojej wycieczce do Krakowa, tamtejszym Muzeum Aptekarstwa.

Pan Ignacy Łukasiewicz – skromny farmaceuta, Tytus Trzecieski – ziemianin i inicjator założenia kopalni oraz Karol Klobassa-Zrencki – właściciel wsi Bóbrka. Dzięki współpracy tych trzech panów, ich zaangażowaniu, przedsiębiorczości oraz prężnemu działaniu powstało pierwsze w świecie wielowymiarowe przedsiębiorstwo naftowe.

Pana Ignacego Łukasiewicza (1822-1882) nazywa się polskim Thomasem Edisonem. Pionier przemysłu naftowego w Europie.

Bez wątpienia można powiedzieć, iż był człowiekiem o wielu obliczach. Urodzony na Podkarpaciu (w niewielkiej wsi Zaduszniki) w 1822 roku naukowiec, pionier oraz wynalazca. Zapoczątkował szereg innowacyjnych przedsięwzięć technologicznych i przemysłowych, a zarazem stworzył lampę naftową. Dał przedsiębiorcom bodziec do rozwoju nowych technologii dzięki którym po dziś dzień słynie wspomniany region Polski. Ale nie tylko, gdyż mówimy o potężnym patriocie. Poseł na Sejm Galicyjski IV kadencji, 1877–1882 (Sejm Krajowy - Sejm Krajowy Królestwa Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim – sejm krajowy istniejący w Galicji w latach 1861–1918 z siedzibą we Lwowie, kompetentny w niektórych sprawach wewnętrznych Galicji).

W domu Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce możemy przeczytać następujące słowa: „…Człowiek na świecie jest jak żołnierz na warcie dopóki żyje, pracować musi, a co zapracuje tego do grobu nie zabierze, przyda się to dla innych ludzi”.

Społecznik, rewolucjonista w bardzo pozytywnym tego słowa znaczeniu, aptekarz, filantrop. Sam też zajmował się reklamowaniem produktów naftowych, uczestniczył w wystawach krajowych i międzynarodowych.

Działalność przemysłową łączył z tą publiczną oraz społeczną. Wspierał finansowo ruchy narodowo-wyzwoleńcze, zakładanie sądów, szpitali, budowę kościołów, dróg i mostów. Stał na czele Krajowego Towarzystwa Naftowego. Działał na rzecz edukacji poprzez sponsorowanie powstawania szkół. Założył prowadzoną przez żonę Honoratę, Szkołę Koronkarską dla dziewcząt w Chorkówce (wieś w województwie podkarpackim), a w kopalni Bóbrka powołał tak zwaną Kasę Bracką stanowiącą system ubezpieczeń pracowników.

Pan Ignacy Łukasiewicz za działalność charytatywną został odznaczony przez papieża Piusa IX w 1873 roku tytułem Szambelana Papieskiego (Stanowisko szambelana papieskiego stanowiło jedną z najwyższych nominacji mogące zostać przyznane w Kościele osobie świeckiej przez papieża. Nadawano je członkom rodów szlacheckich, wybitnym politykom i filantropom. Było głównie honorowym wyróżnieniem, jednak szambelan służył papieżowi przez jeden tydzień w roku podczas oficjalnych uroczystości.) i otrzymał Order Świętego Grzegorza (Order Świętego Grzegorza Wielkiego, dawniej: Order Rycerski Świętego Grzegorza Wielkiego, odznaczenie papieskie ustanowione w 1831 roku przez papieża Grzegorza XVI. Jeden z pięciu rycerskich orderów papieskich. Jest nadawany osobom świeckim – a zarazem nie tylko katolikom – w wyniku szczególnych zasługi dla Kościoła katolickiego). O tych aspektach jego życia również można dowiedzieć się odwiedzając muzeum w Bóbrce.

Kilka faktów z życia pana Ignacego Łukasiewicza, wielkiego Polaka, z którego  naprawdę powinniśmy być dumni, że to właśnie jego mamy za swojego rodaka:

- jako pierwszy na świecie wydestylował z ropy naftowej – naftę i zastosował ją do oświetlenia,

- wynalazca lampy naftowej – 31/07/1953 roku po raz pierwszy zapalono lampy naftowe publicznie w szpitalu lwowskim na Łyczakowie. Data ta zapisała się na kartach historii jako symboliczna narodzin przemysłu naftowego,

- twórca światowego przemysłu naftowego i rafineryjnego

- naukowiec, wynalazca, aptekarz, działacz niepodległościowy, filantrop, społecznik, twórca opieki socjalnej w przemyśle naftowym,

- współzałożyciel i wieloletni dyrektor pierwszej kopalni ropy naftowej w Bóbrce.

Ciekawostką jest, że część źródeł podaje, iż pana Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce odwiedził sam John Davison Rockefeller❗😲

Tak, ten słynny Rockeffeller i to on sam miał zapoznać się ze sposobem, w jaki Ignacy Łukasiewicz wydobywa oraz przetwarza ropę naftową. Owe tajniki innowacyjnej technologii miał zaprezentować w USA i na nich oprzeć swoje imperium❗😲

 

Faktem jest, że w USA przemysł naftowy rozwijał się szybciej w stosunku do polskich warunków, ale Polska została zagarnięta przez zaborów i nasza państwowość nie istniała❗🤬😡

Niestety, Austriakom nie zależało na rozwoju przemysłu naftowego na terenach dawnej Polski, natomiast Amerykanie zrozumieli, jak wiele oznacza rozwój związany z ropą naftową i na niej bazujący, że mówimy o „czarnym złocie” będącym przyszłością. Człowiek wkracza w nową erę – tę petrochemii, która na długo przejmie władzę nad jego życiem. Kopalnia w Bóbrce zaczęła działać w 1854 roku, a Amerykanie dowiercali się do ropy w roku 1859.

Anna Hudyka