Bóbrka jest niewielką galicyjską miejscowością. To wieś w
południowo-wschodniej Polsce (województwie podkarpackie, powiat krośnieński,
gmina Chorkówka) otoczona malowniczym krajobrazem. Należy przy tym zaznaczyć,
że cały region podkarpacki stanowi ewenement w skali Polski. Świat przyrody złączony został tu nierozerwalnie z bogactwem
kultur i tradycji. Od pokoleń przenikały się różne narodowości, kultury, grupy
etniczne. Wszystko to sprawiło, iż dzisiaj mamy mnogość atrakcji turystycznych:
zachwycające rezydencje magnackie, drewniana architektura świecka i sakralna, wspomniane
zapadające w pamięć krajobrazy, lasy, a zwłaszcza czyste powietrze, cisza,
spokój.
Anna Hudyka |
Historia samej Bóbrki sięga 1397 roku, kiedy założona została na prawie magdeburskim (prawo niemieckie, średniowieczne prawo miejskie, wzorowane na prawie Magdeburga. W 1035 Magdeburg otrzymał patent nadający miastu prawo do handlu i zjazdów.) W 1419 roku jej ówczesny właściciel Mikołaj hrabia Bogoria - proboszcz z Niepołomic zapisał swe dobra na rzecz klasztoru Cystersów z Koprzywnicy, których stała się własnością po 1420 roku (została postawiona w zastaw i nie wykupiona). Kilka wieków później, w XXVII, szlachcianka Zofia Skotnicka, żona kasztelana połanieckiego Jana Skotnickiego podpisywała się jako pochodząca z Bóbrki, doceniając wartość miejscowości. O samym istnieniu w Bóbrce i w jej okolicach ropy naftowej – nazywanej w dawnych czasach olejem skalnym informował już kronikarz, a zarazem historyk Jan Długosz żyjący w XV wieku, gdyż naturalne wycieki występowały w lesie bobrzeckim od bardzo dawna.
Anna Hudyka |
W
1721 roku opisane zostało natomiast jej poszukiwanie, metody wydobycia i
przetworzenia.
Anna Hudyka |
Właśnie w tym
miejscu powstała pierwsza w świecie kopalnia ropy naftowej.
Anna Hudyka |
Skromny farmaceuta Ignacy Łukasiewicz, ziemianin i inicjator założenia kopalni Tytus Trzecieski i właściciel wsi Karol Klobassa-Zrencki – dzięki owocnej, sprawnej współpracy tych trzech panów powstało pierwsze w świecie wielowymiarowe przedsiębiorstwo naftowe. Oficjalnie stało się to w 1856 roku, ale prace poszukiwawcze rozpoczęto dwa lata wcześniej. Pionierem ludzkości, który dokonał destylacji ropy naftowej – otrzymał z niej naftę – był właśnie pan Ignacy Łukasiewicz w 1853 roku.
Anna Hudyka |
Po śmierci dyrektora kopalni pana Adolfa Jabłońskiego w 1887 roku zarząd i jej kierownictwo objął powstaniec styczniowy – inżynier Zenon Suszycki. który rozpowszechnił wiercenia metodą tak zwaną kanadyjską. Jako jeden z pierwszych wdrożył metodę zamykania wód wgłębnych rurami hermetycznymi. Zbudował pierwszy rurociąg do stacji kolejowej w Krośnie, którym tłoczono ropę z kopalni.
Anna Hudyka |
Bóbrka stała się słynna w XIX wieku, kiedy powstało w niej pierwsze w świecie przedsiębiorstwo wydobycia ropy naftowej.
Anna Hudyka |
Tutaj właśnie mieści się skansen – Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego imienia Ignacego Łukasiewicza oraz najstarsza w świecie – a zarazem czynna po dziś dzień – kopalnia nazwana Franek. Należy też zaznaczyć, że pan Łukasiewicz był fundatorem szkoły w Bóbrce.
Anna Hudyka |
Dzisiaj kopalnia stanowi wyłącznie funkcje muzealne przenoszące nas w czasie. Ekspozycje umożliwiają poznanie historii przemysłu naftowego, obcowanie z nim, kiedy pracował tutaj Ignacy Łukasiewicz, jednak ropa wydobywana jest nadal. Muzealny teren stanowi najstarszy obszar i z 50 udostępnionymi obiektami liczy 20 hektarów powierzchni.
Anna Hudyka |
Co zobaczymy❓
Anna Hudyka |
Kopalnia posiada wartość unikatową w dziedzinie dziedzictwa industrialnego całego świata🤩. Spacerując alejkami ukazują się nam niepowtarzalne urządzenia związane z przemysłem naftowym, rafineryjnym i gazowniczym. Są nimi między innymi: oryginalne służące do drążenia studni-kopanek, wiercenia otworów, makiety obrazujące historię narodzin polskiego przemysłu naftowego z mnóstwem fotografii i pierwsze prace górnicze, XIX-wieczne kopanki z naturalną ropą naftową wydobywaną obecnie z szybów pochodzących z czasów pana Łukasiewicza – te właśnie są bezcennymi zabytkami.
Anna Hudyka |
Zachowały się, także dwa oryginalne szyby naftowe z XIX wieku: „Franek” (kopanka wykonana ręcznie około 1860 roku do głębokości 50 m, w późniejszych latach przy pomocy wiertnicy ręcznej pogłębiona do głębokości 150 metrów) i „Janina” (kopanka wykopana ręcznie do głębokości 132 m i tak, jak „Franek” pogłębiona do głębokości 250 metrów, jest do dziś jest eksploatowana).
Anna Hudyka |
Zobaczymy: warsztat mechaniczny z 1864 roku o drewnianej konstrukcji służący do obsługi wierceń metodą udarową wraz z maszynami obróbczymi, drewnianą kuźnię kopalnianą z 1856 roku wyposażoną w dawne narzędzia kowalskie i dwa ceglane paleniska podsycane za pomocą skórzanego miecha z lat 1890-1895 oraz zrekonstruowaną wiertnicę ręczną z 1862 roku służąca do wiercenia płytkich otworów metodą udarową.
Anna Hudyka |
W kotłowni znajduje się kocioł płomienicowy, wiertnice: typu kanadyjskiego z 1885 roku (wiertnica polsko-kanadyjska wykorzystywana dawniej do wiercenia w trudnych warunkach zmodernizowana dostosowana przez polskich specjalistów do rozwiercania najbogatszych w galicyjskim przemyśle złóż ropy naftowej), napędzana lokomobilą parową, udarowa typu Bitków z 1923 roku, urządzenia wiertnicze typu SM oraz: urządzenia wiertnicze obrotowe typu Trauzl, OP-1200, N1400S; pompy, sprężarki dawnej konstrukcji; kieraty do grupowego pompowania odwiertów; aparatura loaboratoryjna oraz zbiory: gazomierzy domowych i przemysłowych i narzędzi do wierceń obrotowych.
Anna Hudyka |
Do zwiedzenia znajduje się również sala ekspozycji rafineryjnych i dystrybucji produktów naftowych, sterownia instalacji destylacji rurowo-wieżowej, przepływomierze, odmierzacze paliw i dystrybutor paliw z 1934 roku.
Anna Hudyka |
Będąc w tym miejscu mamy, także możliwość zobaczyć tak zwany Dom Łukasiewicza z 1865 roku, czyli Budynek Administracyjny kopalni.
Anna Hudyka |
Jest nim niewielki obiekt bogaty w najróżniejsze eksponaty – w tym potężną kolekcję lamp naftowych, ekspozycja geologiczna z apteką zawierającą oryginalne akcesoria i wyposażenie oraz laboratorium.
Anna Hudyka |
Zobaczymy też gabinet pana Łukasiewicza będący dworskim salonikiem z olejnymi portretami naszego bohatera i jego żony – Honoraty oraz meble z ich zniszczonego dworku.
Anna Hudyka |
Miejsce mimo, iż pochodzi z XIX wieku zostało dostosowane dla turystów z XXI wieku, by poznali wszystko pomagają multimedia – słuchowisko, którego głównym bohaterem jest Ignacy Łukasiewicz.
Anna Hudyka |
Należy zaznaczyć, że już za
swojego życia Ignacy Łukasiewicz rozpoczął tworzenie na miejscu kopalni muzeum
przemysłu naftowego oznaczając teren i w 1872 roku fundując pamiątkowy obelisk
z widniejącym na nim napisem: „Dla utrwalenia pamięci założoney kopalni oleyu
skalnego w Bóbrce, w roku 1854 – Ignacy Łukaszewicz”.
Anna Hudyka |
Muzeum w Bóbrce można zwiedzać zarówno grupowo wraz z przewodnikiem, jak i indywidualnie (bez limitu czasowego).
Anna Hudyka |
Dla turystów przygotowano kilka ciekawych tras o różnej długości. Są one również tematyczne: „Śladami naftowych pionierów”, „Od kopania do wiercenia”, „Trzy wieki kopalni w Bóbrce”. Są też trasy zwiedzania muzeum połączona z posiłkiem w tzw. „Kanadyjce”, czyli trasa „Od kopania do wiercenia” dająca możliwość obiadu i „Spacer z Łukasiewiczem” – zwiedzanie połączone z zagadkami i nagrodami dla uczestników.
Anna Hudyka |
Muzeum Kopalni naftowej w Bóbrce, które powstało jako pierwsze na świecie, stara się o wpisanie na listę UNESCO
Tekst powstał przy pomocy informacji:
Anna Hudyka |
Anna Hudyka Anna Hudyka |
Anna Hudyka |
Anna Hudyka Anna Hudyka Anna Hudyka Anna Hudyka |
Anna Hudyka |
interessante,belle foto.
OdpowiedzUsuńThank you :) I'm glad you like the photos :)
UsuńOlga I salute you!
Boa tarde de terça-feira. Obrigado pela visita e comentário.
OdpowiedzUsuńAnna, essa cidade parece ser linda e incrível, mais antiga que o Brasil.
Luiz Gomes.
viagenspelobrasilerio.blogspot.com
Hi Luiz!
UsuńI thank you for visiting my blog :)
Yes, indeed the place I wrote about is amazing... Bobrka has a unique charm. Person communes with science and history.
My friend, I thank you for your wishes. I (if nothing changes!) tomorrow I'm going again to my beloved Cracow (there will be photos on the blog too!).
Luiz I wish you a happy weekend!