Mattarella bis, nie dla Carlo Nordio

Po impasie w sprawie wyboru nowego prezydenta Republiki Włoskiej już jest wszystko jasne. Rozstrzygnęło się wczorajszego wieczoru podczas ósmego głosowania.

Jaką mamy rzeczywistość❓

zdj. Sergio Mattarella

Prezydentem pozostanie ten dotychczasowy. Reelekcja Sergio Mattarelli, który wielokrotnie powtarzał wcześniej, że nie chce kolejnych lat spędzić na Kwirynele.

Wybór narodził się w bólach, bowiem żadna z proponowanych osób, by objęła najwyższy urząd w państwie nie uzyskała akceptacji większości. Dodam, iż wśród wysuwanych propozycji kilka z nich (i najwięcej) padło z prawej strony. Pana Mattarelli nie akceptuje, także część z tych państwa (prawie całość Braci Włochów pani Giorgi Meloni).

W tym miejscu kilka słów na temat wyborów prezydenta Republiki Włoskiej:

Głowa Italii wybierana jest przez połączone izby Parlamentu – Senat i niższą (jak u nas Sejm RP) – Izbę Deputowanych. Odbywa się to podczas wspólnego posiedzenia z jednoczesnym udziałem przedstawicieli włoskich regionów (delegaci ze wszystkich regionów kraju, także głosują) oraz tzw. senatorów dożywotnich. Ma miejsce tajne głosowanie. W pierwszych trzech (jedno każdego dnia) obowiązuje większość 2/3 elektorów, których jest ponad 1000 (dokładnie 1.009). Gdy owa „triada” nie przynosi wyłonienia głowy państwa następuje zmiana zasad. Dla mnie takie a'la konklawe, gdyż głosowania odbywają się dwa razy dziennie, przed i po południu. Dodatkowo w liczeniu głosów następuje zmiana zasad: przyszły prezydent musi zdobyć „tylko” bezwzględną większość głosów – 505.

Kandydatem na urząd prezydenta może zostać wybrany każdy obywatel mający ukończone 50 lat życia posiadający pełnię praw obywatelskich. Kadencja trwa 7 lat i urzędu nie można łączyć z innym stanowiskiem.

O tym, iż we Włoszech dojdzie do reelekcji mówiło się już wcześniej (a jeszcze przed rozpoczęciem wyborów część osób pewnym, do objęcia urzędu Prezydenta Republiki widziała obecnego premiera Mario Draghi), słowa sekretarza LEGI senatora Matteo Salvini z minionego piątku (28.01.2022):

„Potwierdzamy prezydenta Mattarellę na Kwirynale i Draghiego w rządzie, natychmiast w pracy tego popołudnia, problemy Włochów nie czekają” oraz: „Włosi nie zasługują na więcej dni zamieszania. Mam czyste sumienie, złożyłem wiele propozycji, wszystkie na wysokim poziomie, wszystkie odrzucone przez lewicę”.

Sam pan Sergio Mattarella zgodę na reelekcję wyraził przed wczorajszym, popołudniowym głosowaniem podczas spotkania z delegacją parlamentarzystów.

Wynik głosowania – dwa najważniejsze nazwiska:

Sergio Mattarella – 759 głosów

Carlo Nordio – 90 głosów

Wszystkie i dokładne dane TUTAJ

Osobiście po tym, gdy pan Silvio Berlusconi zrezygnował z ubiegania się o fotel prezydenta chciałam, by został nim sędzia i prokurator pan Carlo Nordio, którego kandydaturę wysunęli Bracia Włosi.

Kim jest pan Carlo Nordio❓

Wystarczy wspomnieć, iż mówimy o uczestniku historycznego dochodzenia w sprawie korupcji politycznej i finansowaniu partii, sędzi pokoju.

Ale po kolei.

Pan Nordio sędzią pokoju został W 1977 roku, następnie uzyskał nominację na stanowisko zastępcy prokuratora Wenecji. W latach 80. prowadził śledztwa w sprawie terrorystów z ugrupowania zwanego Czerwonymi Brygadami.

Jak wspomniałam powyżej był uczestnikiem ogólnokrajowego dochodzenia sądowego w sprawie korupcji politycznej i finansowania partii politycznych – nazwanym „Mani Pulite” (z włoskiego „Czyste ręce”). Dotyczyła najważniejszych osób w państwie w latach 90. ubiegłego wieku doprowadzając do upadku tak zwanej „Pierwszej Republiki” (wydarzenia związane z historią kraju mające miejsce od 1946 roku, kiedy Włochy stały się republiką. Okres ten dzieli się zazwyczaj na dwa etapy, tak zwaną I i II republikę) i zniknięcia ze sceny politycznej wielu partii. Niektórzy politycy i liderzy ugrupowań byli tak skompromitowani, że sami postanowili wymierzyć sobie sprawiedliwość popełniając samobójstwa, po ujawnieniu dokonanych przez nich zbrodni.

Symbolem afery stał się były premier i przywódca socjalistów „dżentelmen” Bettino Craxi (wieloletni członek Izby Deputowanych, poseł do Parlamentu Europejskiego I i III kadencji 1989–1994), w latach 1976–1993 sekretarz Włoskiej Partii Socjalistycznej (PSI), premier Włoch od 1983 do 1987), który także usłyszał zarzut.

„Skompromitowany rząd upada, parlamentarzyści skazani na więzienie, były premier, by uniknąć odpowiedzialności, ucieka za granicę, a dotychczas funkcjonująca scena polityczna idzie niemal w rozsypkę. Symbolem afery stał się były premier i przywódca socjalistów Bettono Craxi, który także usłyszał zarzuty...”

Po dalszą część tej historii odsyłam TUTAJ:

Pan Carlo Nordio w późniejszej karierze był konsultantem Sejmowej Komisji do spraw Terroryzmu i przewodniczącym Komisji Ministerialnej do spraw reformy kodeksu karnego. Pełnił też funkcję zastępcy prokuratora Wenecji, aż do przejścia na emeryturę w 2017 roku, zajmując się przestępstwami gospodarczymi, korupcją i odpowiedzialnością medyczną. Później współpracował z licznymi czasopismami i gazetami prawniczymi. Dodam, także, że o tym panu pisałam już kiedyś odnosząc się do procesów senatora Matteo Salvini.

I na koniec pewne zapisy z Konstytucji Republiki Włoskiej odnośnie Głowy Państwa:

Część II Konstytucji, artykuły 83-91:

Prezydent Republiki jest wybierany przez parlament na wspólnym posiedzeniu jego członków.

W wyborze bierze udział po trzech delegatów z każdego regionu wybranych przez radę regionalną w sposób zapewniający przedstawicielstwo mniejszości. Valle d’Aosta ma tylko jednego delegata.

Wybór Prezydenta Republiki odbywa się w głosowaniu tajnym, większością dwóch trzecich zgromadzenia. Po trzecim głosowaniu wystarcza większość bezwzględna.

Prezydent Republiki, przed objęciem swoich funkcji, składa wobec parlamentu zebranego na wspólnym posiedzeniu przysięgę wierności Republice i przestrzegania Konstytucji.

Artykuł 87

Prezydent Republiki jest głową państwa i reprezentuje jedność narodową.

Może wystosowywać orędzia do izb.

Zarządza wybory nowych izb i ustala termin ich pierwszego posiedzenia.

Upoważnia do przedstawienia izbom rządowych projektów ustaw.

Promulguje ustawy i wydaje dekrety z mocą ustawy oraz rozporządzenia.

Zarządza referendum ludowe, w przypadkach przewidzianych przez Konstytucję.

Mianuje, w przypadkach wskazanych w ustawach, funkcjonariuszy państwa.

Akredytuje i przyjmuje przedstawicieli dyplomatycznych, ratyfikuje traktaty międzynarodowe, po uprzednim, jeśli jest to wymagane, upoważnieniu izb.

Jest zwierzchnikiem sił zbrojnych, przewodniczy Najwyższej Radzie Obrony utworzonej na podstawie ustawy, ogłasza stan wojny uchwalony przez izby.

Przewodniczy Najwyższej Radzie Sądownictwa.

Może udzielać prawa łaski i łagodzić kary.

Nadaje odznaczenia Republiki.

P.S. 

Na koniec tak nawiążę do Polski – w moim kraju przydałby się, oj bardzo przydałby się ktoś taki właśnie, jak pan Carlo Nardio!

zdj. Carlo Nordio