Inspirujący i uczący nas Wojownicy

Moi Drodzy,

Dzisiaj przed długim majowym weekendem, postanowiłam podzielić się moimi przemyśleniami o książce 📖poznanej przeze mnie zupełnie przypadkowo, dzięki mojej pracy. Wiem jedno: stanowi szczyt piramidy tych będących dla mnie najważniejszymi.📚

Zachęcam wszystkich po sięgnięcie po nią❗❗❗ Zaręczam: nie pożałujecie❗❗❗

Cudowna, wzruszająca, chwytająca za serce i ucząca🧡💛💚💙💜❗❗❗ Dla każdego niezależnie od wieku. Czytając ją nie raz i nie dwa pomyślałam, że chyba w takim czasie, kiedy przyszło nam żyć wyjątkowa lektura. Potężne ukłony dla Autorów👏👍

Mam nadzieję, że moje poniższe słowa sprawią, że chociaż jedna osoba ją przeczyta❗😼😽😻

Książka pełna niezapomnianych przygód, zwrotów akcji, inspirująca opowieść o przyjaźni, odwadze, miłości oraz poświęceniu. Ukazuje, że tak naprawdę nic nie przychodzi samo i łatwo bez poświęceń, a także, jak nie raz ciężko jest dokonać właściwego wyboru.

"Cztery Klany, Jedno Przeznaczenie."

„Wojownicy” – niezwykła, a zarazem wspaniała lektura, której oryginalny tytuł to „Warriors” (czasem też możemy spotkać się z tytułem „Warrior Cats”). Wbrew pozorom niewiele jest książek, o których pisząc lub mówiąc używam tych przymiotników, jednak w tym przypadku z całą pewnością nie tyle mogę, co MUSZĘ to zrobić❗

Świetnie, perfekcyjnie napisana, pełna gry emocji, nie zatrzymującej się ani na krok trzymającej w napięciu akcji. Niespodziewane wątki, niepowtarzalna myląca tropy fabuła zmieniając na bieżąco naszą perspektywę spojrzenia, załamanie równowagi pomiędzy dobrem, a złem, zaskakujący rozwój postaci, decydujące bitwy, a chyba przede wszystkim: przyjaźni, szacunek istniejące i rodzące się pomiędzy kotami.

Książka fantasy zaklasyfikowana jako ta dla młodych osób stanowiąca tak naprawdę potężną dawkę uniwersalnych wartości dla każdego niezależnie od wieku. Wielka przyjaźń, zaufanie, poświęcenie, miłość, rodzina, odpowiedzialność, walka o przetrwanie fikcyjnych dzikich kotów powołanych do życia przez czterech autorów ukrywających się pod pseudonimem Erin Hunter w 2003 roku porwie niejednego dorosłego❗

Serię rozpoczyna „Ucieczka w dzicz”. Wprowadza nas w rzeczywistość kocich wojowników, klanów: Pioruna, Wiatru, Cienia, Rzeki wiernych porządkowi ustanowionemu przez przodków dzieląc pomiędzy sobą las i przebywając pod opieką Klanu Gwiazdy (Plemię niebiańskich wojowników, czuwających nad kotami Klanu Pioruna, można je ujrzeć na Srebrnej Skórze, którą jest grupa gwiazd, gdzie każda z nich to wojownik Klanu Gwiazdy).

Realia zupełnie inne od znanych nam, a mimo wszystko czytelnik ma wrażenie, iż nie są mu/nam obce.

Emocje przeżywamy wraz z bohaterami. Poznajemy ich leśne życie, szkolenie, tradycje oraz wagę przyjaźni i szacunku wobec starszych. Książce nie brakuje zarazem realizmu ze swoim naturalnym brutalizmem dzikiego świata, mamy do czynienia z: głodem, śmiercią, ranami, stratami, nie raz i nie dwa zaszklą się nam oczy, a przy tym jednocześnie wspaniałe obcowanie z przyrodą.

Niestety, nadchodzi dzień, kiedy jeden z klanów chce złamać odwieczne prawo zaburzając trwający porządek. Błękitna Gwiazda, przywódczyni Klanu Pioruna, niepokoi się, także przepowiednią zesłaną jej przez Klan Gwiazdy mówiącą, iż wyłącznie ogień ocali jej klan. Jednak żywioł ten zawsze sieje tylko zniszczenie, więc przed czym mógłby ich obronić?   

Główny bohater książki to kot imieniem Rdzawy i od jego pojawienia wszystko się zaczyna. Malec mieszkając z rodziną nie czuje się w pełni szczęśliwym, jednakże odczuwa wewnętrzne wołanie o pragnieniu odmiany. Marzy o wycieczce do położonego nieopodal, tajemniczego lasu, gdzie grasować mają podobno straszne leśne koty.

Pewnego dnia wygrywa odwaga. Nie zdaje sobie jednak sprawy, jak ta jedna, krótka wycieczka na skraj tego, jakże innego świata diametralnie odmieni jego życie. Poznanie Szarej Łapy (to kociak, którego nasz bohater poznaje jako pierwszego), swojego późniejszego prawdziwego przyjaciela, codzienne trudy życia dzikich kotów oraz doświadczenie intryg, zdrad, walk o władzę. Zwierzak musi bardzo szybko nauczyć się hierarchii, dostosować do panujących zasad, udowodnić, że przestał być domowym kotem – stał się prawdziwym uczniem Klanu Pioruna, z nowo otrzymanym imieniem Ognista Łapa rozpoczyna szkolenie na kociego wojownika.

Czy rudy kotek poradzi sobie z tym wszystkim? Czy pokona przeciwności losu i fakt, iż nie jest przez wszystkich akceptowany poprzez swoje pochodzenie? Nie jest typowym, idealnym kocim wojownikiem, posiada wady, słabości, obawy, jednak z całych sił z nimi walczy. W końcu najważniejsze: czy Rdzawy/Ognista Łapa, którego postać została świetnie wykreowana (zresztą, jak wszystkich kotów, a przy tym przede wszystkim są zaskakująco realni!), to kot z przepowiedni o odmianie losu Klanu, gdzie z dnia na dzień sytuacja staje się coraz trudniejsza?

Dociekliwi Czytelnicy postawią również na starcie kolejne już pytania: jeśli o Rdzawym mówi przepowiednia, to, czy uda się mu ukończyć szkolenie i zostać wojownikiem? Czy wystarczy odwagi? Czy podoła ciężkim treningom? Czy w końcu uzyska akceptację całego Klanu? Czy Klan Pioruna obroni swoje terytoria?

„Wojownicy” (w tym momencie mówimy o 94 książkach w skład, których poza pierwszą serią wchodzi jeszcze 6 i częściowo siódma, superedycje, nowele, mangi, komiksy) zostali wydani w kilkudziesięciu krajach. Otrzymali wyróżnienia jako jedna z najlepszych pozycji z gatunku fantasy.

„Into the Wild”, gdyż tak właśnie brzmi oryginalny tytuł pierwszego tomu „Wojowników” (w polskim języku mówimy o „Ucieczce w dzicz”) w 2006 roku zajęła trzecie miejsce w konkursie Young Reader's Choice Awards Stowarzyszenia Biblioteki Pacific Northwest (Stowarzyszenie Bibliotek Północno-Zachodnich Pacyfiku, PNLA), natomiast 3 lata wcześniej (2003 rok) powieść znalazła się na liście 10 najlepszych książek fantasy dla młodzieży Booklist. Ponadto uplasowała się na wysokiej pozycji w Book Sense 76 Pick (IndieBound ruch marketingowy dla niezależnych księgarń zapoczątkowany przez Amerykańskie Stowarzyszenie Księgarzy). Na stan ze stycznia 2019 sprzedano ponad 40 milionów sztuk tych książek. 

„Wojownicy” przez wielu stawiani są na równi z „Władcą Pierścieni” i „Harrym Potterem”.

Niestety, nie mogę się z tym zgodzić. Nie jest to prawda, gdyż „Koty” są o wiele lepsze❗ Po prostu deklasują wcześniej wymienione❗

Powtórzę: „Wojownicy” stanowią jedną potężną dawkę: lojalności, tolerancji, przyjaźni nieraz wystawionej na próbę, miłości, trudzie podejmowania najważniejszych decyzji, buncie przeciw zakazom, poszukiwaniu własnej wartości, tożsamości i przekraczaniu granic.

Walki, okrutni wrogowie, zdrajcy wśród najbliższych, umiejętność dostrzegania dobra w ludziach. Przygoda, pełna niebezpieczeństw w miejscu, gdzie trzeba włączyć instynkt przetrwania nie zatracając samego siebie. Nie ma wątpliwości, kto jest dobry, a kto zły, lecz nie wszyscy cechują się prostymi profilami psychologicznymi, co pokazują późniejsze losy rozwój wypadków, a zarazem kolejne tomy.

Te, jakże trudne tematy ukazane prostym, barwnym językiem działającym na wyobraźnię. Książka mogłaby stanowić idealny materiał na lekcje etyki! Zresztą myślę, iż idealny, także na…lekcję religii albo nawet …rekolekcje.

Cudowna historia o kocie odchodzącym ze swojego bezpiecznego domu w nieznane, by tam stawić czoło wielu niebezpieczeństwom, gdyż w ich, brutalnym świecie to cel uświęca środki.

Bohaterzy nie boją się zamachu stanu, uważanym w naszych, bardzo poprawnych politycznie realiach za większe zło, niż niezliczone rzesze ofiar terroru i wojen. „Wojownicy”, to na pewno znacznie więcej, niż historia o kotach mających do wykonania określone role we wspólnotach. Kocia społeczność okazuje się bardziej skomplikowana, niż kociakowi wydawało się na początku.

Wyjątkowość polega, także na tym, że zaserwowaną nam powieść przedstawiono z perspektywy zwierząt. Widzimy świat ich oczami. Dowiadujemy się też trochę, co one same o nas myślą? Niestety, na co dzień rzadko zaprzątamy tym sobie głowę!

Autorzy ukazali zwierzaki w sposób na tyle ludzki, iż monetami zapomina się, kto jest narratorem? Zresztą, również można z nimi utożsamić nas ludzi. Każdy z nich jest inny, różnią się charakterem, wyglądem, posiadają osobowości i historię. Autorzy nadali im dokładnie tyle cech "ludzkich" ile należało, by łatwiej umożliwić identyfikację się z bohaterami, ale jednocześnie nie odbierając zwierzęcego kociego charakteru.  

Zobaczymy nasz świat pod przykrywką kociego wraz z jego ciemną stroną - brutalność dzikich (szczególnie w dalszych częściach występuję wiele przenośni do rywalizacji, polityki, miłości, poświęcenia i ekologii... Nie ma tu magii, chyba że klan gwiazdy.), cecha nie obca w ludzkiej egzystencji i niestety przepełniająca ją. Ponadto: koty ze swoimi charakterystycznymi imionami nie mówią, lecz miauczą oraz nie znają pojęć: „ludzie” i „człowiek” – dla nich jesteśmy Dwunożnymi!

Kolejny raz powtórzę: książka ukazuje wagę przyjaźni, lojalności, istotę wartości bycia otwartym, umiejętności przebaczenia, dążenia do odkrycia prawdy i ostrożności w swych poczynaniach. Mówi o wierze we własne możliwości, słuchaniu głosu serca oraz podążaniu za nim odnajdując swoje miejsca w świecie.

Magia słowa, niezwykły świat kocich przygód, walka dobra ze złem w nieznanej nam do tej pory formie. Wszystkie elementy łączą się z sobą niczym puzzle. Powieść, gdyby sięgnąć w korzenie fabuły daje wyraźny przekaz czym są: honor, waleczność, poświęcenie, miłość. Wyzwala emocje, skłoniła do przemyśleń. Przygody kotów idealnie wplecione pomiędzy lekką, prostą formułę miejscami przypominają bardziej bajkę, niż powieść fantasy trzymają w napięciu do ostatniej chwili. Piękna, ujmująca saga wydaje się zwykłym fantasy, ale tak jest wyłącznie na pozór, personifikacja naszego ludzkiego świata.

Wielkimi plusami książki są mapa wraz ze spisem kotów według ich funkcji w klanie.

Na koniec nie mogę nie wspomnieć o okładkach – są fantastyczne, niepowtarzalne i po prostu obłędne!

 

P.S.

Jak napisałam powyżej wszystkie części „Wojowników” to dzisiaj prawie setka tytułów. Czytając je poznajemy nie tylko przyszłe losy kotów, ale i ich przeszłość. Zagłębiamy się w nią poznając najgłębsze tajemnice zwierząt. Dowiemy się też, czy rzeczywiście zawsze były cztery klany? Dopiero wtedy zrozumiemy również, dlaczego niektóre z nich postawiły na takie, a nie inne priorytety, stały się tymi, kogo poznaliśmy. Zdobędziemy odpowiedzi na szereg nurtujących nas pytań, co spowodowało, że stanęły po innej stronie. „Wojownicy” uczą, by nie oceniać nikogo nie znając go tak naprawdę. Nie próbuję żadnego kociaka usprawiedliwiać, ale może warto spojrzeć, spróbować zrozumieć tego drugiego, by życie było inne. Lepsze. I mówię również o nas ludziach❗

zdj. Anna Hudyka