Zimna Superpełnia i perełki na nieboskłonie

Właśnie na niebie prezentuje się nam Zimny Księżyc. 🌕

To ostatni raz, kiedy w tym roku na nieboskłonie ukazuje się nam Srebrny Glob w pełni swej okazałości. To, także kolejna sperpełnia. W Polsce jej maksimum przypadnie o godzinie 00:14.⌚

zdj. Anna Hudyka

Rozświetlający nasze niebo Księżyc znajduje się bardzo blisko Błękitnej Planety (odległość Księżyca od Ziemi wynosi około 363.633 km, podczas, gdy przeciętna odległość od środka Ziemi do środka Księżyca to 384.399 km) dając obraz większego (o 14 %) i jaśniejszego (o 30 %), niż zazwyczaj.

Najpopularniejszą nazwą grudniowej pełni jest ta Zimnego Księżyca. Dopatrujemy w niej związku do (NIESTETY❗) trwających o tej porze roku długich, ciemnych zimowych nocy oraz trzeszczącego mrozu. Wywodzi się z tradycji rdzennych Amerykanów – Algonkinów (Indianie zamieszkujący tereny nad rzeką Ottawą w południowej części kanadyjskiej prowincji Quebeck) i dopiero później przejęli ją pierwsi europejscy osadnicy.

Srebrny Glob utrzymuje się ponad horyzontem dużo dłużej, dlatego spotykamy również takie jego nawy, jak: Księżyc Szronu, Pełnia Długich Nocy, ale i Dębową Pełnię. Ta ostatnia stanowi symbol owego drzewa – wielkiego, silnego, odpornego na nieprzychylność aury. 

Wspomnę również o rodzimej kulturze. W dawnych czasach grudniowa pełnia symbolicznie zamykała rok, a jej jasność traktowano niczym wróżbę pogody na Boże Narodzenie. Święta Narodzenia Pańskiego z siarczystym mrozem przepowiadał bardzo jasny Księżyc.

zdj. Anna Hudyka

Zimny Księżyc nie będzie jedynym, czego wypatrujmy na grudniowym niebie, gdyż przed nami jeszcze kolejne „spłacające gwiazdy”. To Gemenidy🌠(najobfitszy i najbardziej widowiskowy rój meteorów półkuli północnej), których nocą 13/14 miesiąca, przy sprzyjających warunkach, będzie można zaobserwować do 100-150 zjawisk na godzinę. Wyróżniają się jasnymi, białymi śladami przecinającymi niebo w różnych kierunkach, ich radiant (punkt na sferze niebieskiej, z którego pozornie rozbiegają się meteory należące do tego samego roju) znajduje się w okolicach gwiazdozbioru Bliźniąt. Co ważne meteory tego roju można już teraz wypatrzeć na nocnym nieboskłonie. Najlepszy czas na  obserwację, to późny wieczór oraz czas tuż przed wschodem Księżyca.

Historia Geminidów sięga XIX wieku, a pierwsze o nich informacje pochodzą z 1830 roku. Ich źródłem uznaje się planetoidę (3200) Phaethon, odkrytą w 1983 roku. W opinii naukowców to pozostałość po jądrze dawnej komety, która się rozpadła.

zdj. Anna Hudyka

zdj. Anna Hudyka

zdj. Anna Hudyka